Duke Ellington หนึ่งในต้นแบบทางดนตรีแจ๊ส
|
ดนตรีแจ๊สเป็นดนตรีอีกชนิดหนึ่งทีมีนักดนตรีที่มีชื่อเสียงหลายคนมาก บางคนอาจจะมีชื่อเสียงเพราะการร้อง บางคนมีชื่อเสียงเพราะเล่นเครื่องดนตรีได้เก่งก็มี คนดนตรีแจ๊สที่เราจะหยิบมาเล่าให้ฟังกันในวันนี้ เป็น Duke Ellington นักดนตรีที่มีชื่อเสียงในการเล่นเปียโน ผู้เป็นแบบอย่างให้กับศิลปินคนอื่นมาจนถึงปัจจุบัน
Duke Ellington เค้าเป็นใคร มาจากไหน
ดุ๊ก เอลลิงตัน ก่อนจะก้าวขึ้นมาเป็นนักเปียโน และนักแต่งเพลงชื่อก้องโลกนั้น เค้าเกิดที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. เมื่อปี ค.ศ. 1899 กับครอบครัวอเมริกันผิวสี เค้าเริ่มเรียนเปียโนมาตั้งแต่อายุ 6 ขวบ แล้วก็เล่นเรื่อยมา จนถึงปี ค.ศ. 1918 เค้าได้ก่อตั้งวงดนตรีที่ชื่อว่า วอชิงตันเนียนส์ ขึ้น แล้วก็ตะเวนเล่นดนตรีไปเรื่อยตามสถานที่ต่างๆด้วยประสบการณ์ที่เพิ่มมากขึ้น ทำให้พวกเค้ากลายเป็นวงดนตรีที่มีชื่อเสียงมากขึ้นในอเมริกา
การแต่งเพลงที่ได้ทั้งปริมาณ และคุณภาพ
ผลงานของเอลลิงตัน นอกจากการเล่นเปียโนที่ใช้คำว่าเก่งยังไม่สามารถบรรยายได้หมดแล้ว การแต่งเพลงของเค้ายังทำออกมาได้ดีและมากอีกด้วย คำว่ามากนี้หมายถึง จำนวนเพลงที่เค้าแต่งไว้ทำได้มากถึง 1,000 เพลงเลยทีเดียว ไม่เพียงเท่านั้นเพลงที่เค้าแต่งขึ้นมา หลายเพลงที่เค้าจะมีการแทรกท่อนโซโล ให้นักดนตรีที่แต่ละคนได้แสดงความสามารถของตัวเองออกมาอย่างเต็มที่ด้วย นอกจากนั้นเค้ายังเป็นคนแรกที่แต่งเพลงแจ๊สให้มีความยาวมากกว่า 3 นาทีอีกด้วย
เล่นดนตรีแจ๊สด้วยความรัก
เอลลิงตัน เป็นนักดนตรีอีกคนหนึ่งที่ทำวงแล้วประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก อาจจะเป็นเพราะว่าเค้าแต่งเพลงให้ทุกคนได้โชว์ของ โชว์ความสามารถอย่างเต็มที่ก็เป็นส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะว่าเค้าลงไปเล่นเองด้วยใจรัก คิดดูว่าอายุ 50 ปีตอนนั้นเค้าร่ำรวยมหาศาลจากการขายลิขสิทธิ์เพลง แต่เค้าก็ยังตระเวนพาวงของเค้าเล่นไปทั่วโลกอยู่เลย ไปจนถึงดินแดนตะวันออกกลางในฐานะตัวแทนประเทศก็ไปมาแล้ว ใจไม่รักจริงไปไม่ได้นะเนี่ยตอนนั้น
ผลงานระดับมาสเตอร์พีซของ Duke Ellington
จากผลงานมากมายของ เอลลิงตัน ถ้าจะให้เลือกมาสักเพลงที่ถือว่าเป็นมาสเตอร์พีซ Take the A Train เพลงที่เกี่ยวกับรถไฟ ที่ดนตรีมาเต็มมาก แต่ละคนเล่นสอดประสานเข้ากันได้เป็นอย่างดี อีกเพลงหนึ่งที่ต้องไปฟังกันให้ได้เลยก็คือ Mood indigo เพลงที่เน้นไปที่การโซโล่เครื่องดนตรีแต่ละชิ้น แต่ละกลุ่มเป็นช่วงๆสอดรับกันไป เพลงนี้เปิดตัวมาด้วยการโซโล่เปียโนของ เอลลิงตัน ที่จะทำให้ลืมการโซโล่ของนักเปียโนทุกคนที่เราเคยได้เห็นมาอย่างแน่นอน